Ukazał się raport Okrągłego Stołu Edukacji Klimatycznej pod egidą Organizacji Narodów Zjednoczonych. Polska Partia Socjalistyczna przyłożyła się do powstania dokumentu i podpisała się pod jego założeniami. W pracach Okrągłego Stołu reprezentował nas Rzecznik Prasowy PPS Cezary Żurawski.
Pełną treść raportu można przeczytać pod tym linkiem. Poniżej fragment dokumentu będący wkładem PPS.
Treść stanowiska PPS w raporcie
Edukacja klimatyczna jest jednym z kluczowych elementów polityki społecznej państwa. Świadomość społeczeństwa, wiedza, a także zdolność do implementowania zdobytych w efekcie kształcenia umiejętności, doprowadzi do podejmowania korzystnych dla klimatu proekologicznych rozwiązań. Tylko świadome i wykształcone społeczeństwo będzie mogło wywierać presję na ośrodki decyzyjne.
Środki te i metodykę opisuje z wielką wnikliwością pierwszy Raport Okrągłego Stołu. Podsumowanie rekomendacji Okrągłego Stołu dla Edukacji Klimatycznej wskazuje na konieczność rozwinięcia efektu pracy uczestników w drugim Raporcie.
Przedmiotem naszych rozważań jest udział Polskiej Partii Socjalistycznej w tworzeniu i realizacji tego projektu. Widzimy naszą rolę w upowszechnianiu wniosków zawartych w raportach i pracy parlamentarzystów na rzecz tworzenia podstaw prawnych dla rozwoju edukacji klimatycznej. Komisja Programowa XLIV Kongresu w projekcie deklaracji ideowej zawarła m.in. następującą treść w rozdziale Ekologia:
„Propracownicza zielona rewolucja. Przebudujemy polską sieć energetyczną od podstaw, dbając o najważniejszy jej element – pracowników. Redukcja emisji gazów cieplarnianych może mieć miejsce tylko z zachowaniem szacunku dla pracowników w sektorze energetycznym. Jeśli chcemy odejść od węgla, ropy i gazu jako gospodarka, musimy najpierw zapewnić nową, równie płatną pracę każdemu pracownikowi sektora wydobywczo-energetycznego, z bezpłatnym przekwalifikowaniem.”
Jak wynika z dokumentu, socjaliści są żywo zaangażowani w tworzenie proekologicznej polityki naszego państwa. Temat klimatu i ekologii jest od dawna częścią działalności publicystycznej naszych członków, a przecież publicystyka i działalność wydawnicza to ważny element edukacji.
Wiedza o klimacie i ekologii, dzięki wysiłkowi ośrodków naukowych i organizacji pozarządowych, jest dość bogato reprezentowana. Brakuje działań rządu w zakresie edukacji publicznej. Należy wzbudzić potrzebę i pokierować dostępem do wiarygodnych i rzetelnych źródeł. Nie wystarczy jednak sama edukacja. Musimy dążyć do powstania proekologicznych postaw indywidualnych. Psychologia zna pojęcie identyfikacji z posiadaną wiedzą.
Nie wystarczy wiedzieć – z wiedzy powinna wynikać potrzeba określonego zachowania. Elementy tej tezy znajdują się w przedstawionych materiałach w sposób pośredni. Może należy wskazać te metody nauczania, które zaszczepiają taką postawę wśród uczniów i studentów.
Promowanie i nauczanie wiedzy o klimacie będzie prawdopodobnie wymagało wsparcia, szczególnie w szkolnictwie podstawowym i średnim, w działalności pozaszkolnych ośrodków edukacyjnych. Klimatologia to dosyć hermetyczna wiedza i wymaga specjalistycznego wsparcia w procesie nauczania. Nowelizacja prawa oświatowego autorstwa obecnego rządu może to utrudniać.