I. Od dnia powstania Polska Partia Socjalistyczna walczy o ludową Rzeczpospolitą Polską z socjalistycznym systemem społecznym i gospodarczym. O Polskę sprawiedliwych stosunków społecznych i ekonomicznych. Cel ten nie został dotychczas zrealizowany. Dzisiaj w Polsce mamy kapitalizm. Władzę sprawuje kapitał.
II. W ostatnich dziesięcioleciach neoliberalny kapitalizm jaki mamy i w Polsce i w Europie i na świecie doprowadził do koncentracji bogactwa w posiadaniu niewielkiej grupki ludzi oraz biedę miliardów obywateli tego świata. W neoliberalnym kapitalizmie gwałtownie rosną nierówności majątkowe. Właściciele kapitału osiągają ogromne zyski, a niewiele płacą pracującym. Nierówności majątkowe rosną też przez obowiązujące systemy podatkowe, w których są niskie podatki – lub ich brak – dla bogatych. Ubodzy płacą podatki ale nie są w stanie utrzymać państwa, a przede wszystkim mają małą siłę nabywczą i gospodarka staje. Zaczynają się protesty społeczne. Przykładem są protesty „żółtych kamizelek” we Francji.
W najbliższych latach system społeczno-ekonomiczny w jakim żyjemy będzie prowadził do rosnących napięć społecznych. Pracujący będą wyrażali protest przeciwko rosnącym nierównościom i niesprawiedliwościom do jakich prowadzi neoliberalny kapitalizm. Zadaniem PPS jest organizować te protesty i w nich uczestniczyć. Zadaniem PPS jest wyjaśnianie, że istniejące niesprawiedliwości mają swe źródło w obowiązującym systemie społeczno-ekonomicznym.
III. Socjaliści mają za zadanie zbudować swoją silną Partię – Polską Partię socjalistyczną. Bywało, że PPS miała ponad pół miliona członków. PPS istnieje od Kongresu Paryskiego w 1892 roku, a więc od pond 126 lat. Od chwili powstania PPS ma wyrazisty i jednoznaczny Program działania w sferze ideowej, społecznej i gospodarczej. Jego realizacja prowadzi do ustroju socjalistycznego w Polsce.
IV. Program PPS zaczęli bardzo aktywnie realizować już w latach 1918 i 1919 pierwsi premierzy rządów w niepodległej Polsce, socjaliści Ignacy Daszyński i Jędrzej Moraczewski. Ich Tymczasowe Rządy Ludowe Republiki Polskiej rozpoczęły przebudowę ustroju społecznego i gospodarczego Polski według doktryny socjalistycznej. Zaczęła się budowa ustroju socjalistycznego w Polsce, w jego realistycznej formie.
Rządy te ustanowiły między innymi:
- całkowite polityczne i obywatelskie równouprawnienie obywateli,
- prawo wyborcze otrzymali wszyscy obywatele również kobiety,
- 8-godzinny dzień pracy.
Rządy te zapowiedziały:
- upaństwowienie przemysłu,
- reformę rolną,
- legalizację związków zawodowych i prawo do strajków,
- wprowadzenie powszechnego, obowiązkowego, bezpłatnego i świeckiego szkolnictwa.
Niestety, dalsze zmiany ustrojowe zostały zahamowane przez konserwatywną prawicę – arystokrację, burżuazję i duchowieństwo. W Polsce pozostał ustrój kapitalistyczny, choć dzięki socjalistom znacznie zdemokratyzowany. Szczególnie przykra była zmiana jakiej dokonał wybitny działacz PPS Józef Piłsudski. Jak mówiono „wysiadł na przystanku niepodległość” i odstąpił od walki o sprawiedliwość społeczną. Stał się konserwatystą i z zaangażowaniem budował kapitalistyczną Polskę, a jego rządy służyły interesom ziemiaństwa i burżuazji.
V. Obowiązujący Statut PPS, Deklaracja Ideowa i Deklaracja Programowa bardzo jednoznacznie określają naszą Partię jako Partię socjalistyczną. Jako Partię, która dąży do demokratycznego socjalizmu w Polsce. PPS nie wzywa do krwawych rewolucji. Socjalizm w Polsce ma świadomie wybrać nasze społeczeństwo. Dlatego wszystkie działania naszej Partii dążą do rozwijania świadomości społecznej, że socjalizm jest właściwym wyborem. Ten wybór może wynikać z przesłanek racjonalnych i dążenia do sprawiedliwych stosunków pomiędzy ludźmi. Może być też dokonany na podstawie znajomości wartości humanistycznych. System w jakim żyjemy prowadzi do rosnących napięć społecznych. Wywołują one samorzutnie organizujące się masowe protesty, które są tłumione przez państwa. Musimy uświadamiać naszemu społeczeństwu klasowy charakter sprzeczności pomiędzy pracującymi, a właścicielami kapitału. Musimy też zwalczać poglądy nacjonalistyczne jako fałszywej odpowiedzi na trudne problemy.
VI. W 1937 roku (2 luty) w Radomiu odbył się Kongres PPS. Program działania przyjęty na tym Kongresie nazywany jest „programem radomskim”. „Program radomski” ma ciągle wartość ideowo-polityczną. Stanowi też nadal inspirację programową dla PPS.
Można jednoznacznie stwierdzić, że wszystkie zmiany ustrojowe przewidywane w „programie radomskim”, aby zastąpić kapitalizm systemem socjalistycznym, zostały zrealizowane i ustawowo wprowadzone do ustroju Polski Ludowej w latach 1945 – 1948, kiedy Polską rządziła PPR i PPS-lewica. „Program radomski” został wówczas generalnie zrealizowany.
Po 1990 roku społeczeństwo polskie, chyba zaskoczone gwałtownym burzeniem istniejącego ustroju i równie gwałtownym wprowadzaniem neoliberalnego kapitalizmu, poparło sojusz lewicy demokratycznej. W Sejmie większość miała lewica, która miała dążyć do demokratycznego socjalizmu w Polsce.
Niestety sojusz lewicy demokratycznej przekształcił się w partię Sojusz Lewicy Demokratycznej, która wbrew oczekiwaniom, dziarsko budowała i umacniała kapitalizm w Polsce. Nie tego oczekiwało społeczeństwo. SLD stopniowo tracił zaufanie i poparcie społeczne i po wyborach w 2015 roku nie ma już ani jednego reprezentanta w Sejmie.
Lewica jest dziś rozbita i zmarginalizowana. SLD i środowiska przy nim skupione nie są już traktowane jako reprezentant interesów ludzi pracy dążący do sprawiedliwości społecznej, a więc społeczeństwo nie traktuje ich jako lewicę społeczną czy polityczną. Nastąpiła utrata zaufania społecznego. Ten stan trwa. Aktualne kierownictwo SLD zrobiło już wiele aby przywrócić zaufanie społeczne do Lewicy, a SLD przywrócić pozycję reprezentanta środowisk lewicowych. Jednak proces odbudowy społecznego zaufania wymaga wydarzeń, które potwierdzą dążenie SLD i całej Lewicy do sprawiedliwości społecznej w Polsce. Wymaga też czasu.
Wydaje się, że „program radomski” stanowi inspirację programową nie tylko dla socjalistów ale dla całej polskiej lewicy.
VII. Obowiązują dotychczas przyjęte Uchwały Kongresów PPS i Uchwały przyjęte na posiedzeniach Rady Naczelnej PPS. Należy je realizować. W szczególności dotyczy to przestrzegania dokumentów podstawowych: Statutu PPS, Deklaracji Ideowej i Deklaracji Programowej PPS.
VIII. W dniu 19 listopada 2016 roku odbył się w Warszawie II Kongres Lewicy. Powołał on Radę Dialogu i Porozumienia Lewicy do prac programowych. PPS uczestniczyła w Kongresie. Polsce potrzebne jest porozumienie i współpraca lewicy społecznej i politycznej.
W 2019 roku odbędą się wybory do Sejmu i Senatu oraz wybory do Parlamentu Europejskiego, a w 2020 roku wybory Prezydenta RP. Udział Lewicy w tych wyborach powinien nastąpić w wyniku porozumienia programowego i porozumienia wyborczego.
Lewica musi odrzucić neoliberalny kapitalizm, który jako system ustrojowy obowiązuje w Polsce i przedstawić propozycje zmian systemowych prowadzących do sprawiedliwych stosunków społecznych i gospodarczych.
Zadaniem PPS jest aktywny udział w budowie porozumienia programowego i wyborczego Lewicy.
IX. Konserwatywna i prawicowa partia PiS podejmuje działania, które są w programie partii lewicowych. Takie działania jak wprowadzenie dodatku finansowego dla dzieci „500+”, ogłoszony program walki z korupcją czy ogłoszony program budowy „tanich mieszkań” zostały niejako „wyjęte” z programu Lewicy. Musimy o tym mówić. Musimy to wykrzyczeć! PiS nie jest partią prospołeczną. Podejmowane działania mają służyć pozyskiwaniu wyborców. Trzeba przyznać, że okazały się skuteczne. PiS jest partią autorytarną. Łamie konstytucyjną zasadę trójpodziału władzy w państwie. Pomimo ciągle jeszcze trwającej koniunktury gospodarczej nie potrafi wykorzystać jej dla rozwoju Polski.
X. Związki zawodowe i inne organizacje pracownicze działające na rzecz obrony praw pracowniczych, promujące szczególną rolę ludzi pracy w społeczeństwie są integralną częścią ładu demokratycznego Rzeczpospolitej Polskiej. Potwierdza to Statut PPS w Artykule 2 pkt 1,2,3,4. A także Deklaracja Ideowa i Programowa PPS.
Związki zawodowe wywodzą się z tradycji światowego ruchu pracowniczego o lewicowym charakterze. To dzięki walce związkowców o prawa i godność ludzi pracy mamy ośmiogodzinny dzień pracy, mamy prawa ekonomiczne i socjalne.
1 Maja staniemy w jednym szeregu z przedstawicielami ruchów pracowniczych.
Uważamy, że ważną kwestią jest wolność ruchu związkowego, niezależność od indoktrynacji polityków różnych opcji politycznych. Skuteczność działalności związkowej powinno się czerpać z klasowej zasady: „Związki nie mają zadeklarowanych wrogów lub przyjaciół, tylko interes ludzi pracy”.
W naszej opinii takimi organizacjami związkowymi są między innymi OPZZ i FZZ. Będziemy z tymi organizacjami, tak jak w dotychczas, współpracować.
XI. W latach 2019 – 2021 Polska Partia Socjalistyczna powinna skupić swoją działalność na następujących problemach i sprawach:
- wszechstronny rozwój Polskiej Partii Socjalistycznej,
- aktywny udział w tworzeniu porozumienia programowego i wyborczego Lewicy i aktywny udział w wyborach,
- współpraca z lewicowymi partiami i organizacjami społeczno-politycznymi, a szczególnie z ruchem związkowym i spółdzielczością,
- upowszechniać uchwały i stanowiska PPS. To ważny element walki o świadomość społeczną, o dobro wspólne,
- głosić prawdę o transformacji ustrojowej w Polsce. O nieodwracalnym zniszczeniu polskiej gospodarki. O stratach dla Polski i Polaków. O działaniach zrealizowanych w ramach „reformy Balcerowicza”,
- głosić prawdę historyczną szczególnie dotyczącą okresu międzywojennego i PRL. Musimy też głosić prawdę o otaczającej nas rzeczywistości. Elity rządzące Polską umacniają neoliberalny kapitalizm bo służą interesom międzynarodowego kapitału, a nie Polsce i Polakom. Neoliberalny kapitalizm w jakim żyjemy to wyjątkowo brutalny i niesprawiedliwy system. Został wprowadzony bez zgody społeczeństwa. Tą prawdę też trzeba upowszechniać. PPS powinien uczestniczyć w organizowaniu sprzeciwu czy buntu przeciw niesprawiedliwej rzeczywistości.
- odbywa się proces odbierania pracującym praw wcześniej posiadanych. To temat do podjęcia i działań wspólnie ze związkami zawodowymi,
- PPS programowo występuje przeciwko prywatyzacji mienia państwowego i komunalnego,
- PPS programowo dąży do rozwijania własności wspólnej: państwowej, komunalnej, spółdzielczej,
- PPS jest programowo za pokojem na świecie i za dobrymi, przyjaznymi stosunkami ze wszystkimi sąsiadami.