26 IV 1871 urodził się Feliks Rafał Perl – w urzędzie Feliks, w obrządku starozakonnym Rafał. Perlowie byli spolonizowaną rodziną żydowską. W rodzinie były silne tradycje patriotyczne i społecznikowskie. Ojciec, Dawid Perl, brał udział w powstaniu styczniowym, za co spędził pewien czas w więzieniu. Siostra matki była znaną filantropką, podobnie dziadek, Rafał Goła. Dorastał w środowisku ludzi z wrażliwością społeczną. Rodzice życzliwie patrzyli nawet na odbywające się w domu spotkania uczniowskie, na których dyskutowano o problemach społecznych, politycznych i ekonomicznych. Perl od 1879 uczył się po rosyjsku w I Gimnazjum Męskim w Warszawie i angażował się w szkolnym ruchu samokształceniowym. Uzupełniał on okrojony i nastawiony na rusyfikację szkolny program. Jako uczeń dawał wyraz swoim patriotycznym poglądom; według relacji jednego z pamiętnikarzy miał zaprotestować, gdy na historii nauczyciel powiedział, że Kościuszko, ranny pod Racławicami, zawołał przed zabraniem go do niewoli Finis Poloniae!.

Po tym, jak 11 VI 1888 otrzymał świadectwo dojrzałości i wkrótce został studentem prawa na UW, również był zainteresowany samokształceniem. Pasjonowały go filozofia, językoznawstwo, twórczość Mickiewicza i Słowackiego. Przez jego kółka samokształceniowe przewinęło się przynajmniej 90 studentów. Miał duży autorytet wśród młodzieży studenckiej.
Działał w kółkach robotniczych i młodzieżowych, w latach 1890-1891 układał wraz z Bolesławem Antonim Jędrzejowskim – Bajem – odezwy dla II Proletariatu – Polskiej Socjalno-Rewolucyjnej Partii Proletariat. Nie wiadomo, kiedy do niej wstąpił, może było to jeszcze w gimnazjum. Był współautorem pierwszej polskiej odezwy pierwszomajowej z 1890 roku. W przygotowaniu obchodów tego święta w 1890 roku uczestniczyła jego przyszła żona Teresa Reznikowska, rok wcześniej przybyła do Warszawy ze Słonimia.
Słonim jest na terenach dzisiejszej Białorusi, w obwodzie grodzieńskim. Reznikowska urodziła się w środowisku drobnomieszczańskim. Gedali i Mina Reznikowscy, jej rodzice, wcześnie zmarli, córkę wychowała babka. Dziewczyna szybko uległa wpływowi budzącego się ruchu emancypacyjnego kobiet. W tajemnicy przed rodziną Teresa Reznikowska przyszła pieszo do Warszawy. Ludność Warszawy powiększyła się o nieznającą polskiego osiemnastolatkę z getta. Jako analfabetka sama musiała nauczyć się czytać i pisać po polsku. Działała w warszawskich kołach II Proletariatu, gdzie zetknęła się z Perlem, Bajem i Marcinem Kasprzakiem.
W 1891 Perl był w KC II Proletariatu, brał też udział w zebraniu organizacyjnym Marksówki, nielegalnego stowarzyszenia studiowania marksizmu, był w jej zarządzie. Członkowie Marksówki studiowali i omawiali wspólnie fragmenty Kapitału. Na jednym z zebrań Perl wygłosił referat o materialistycznym pojmowaniu dziejów.
W tym samym roku doszło do rozłamu w II Proletariacie. Jako środek bezpośredniej walki politycznej propagowano terror, czemu sprzeciwiał się Abramowski i skupieni wokół niego działacze, niezadowoleni także z pomijania w programie kwestii narodowej. Utworzyli Zjednoczenie Robotnicze.
W marcu następnego roku rozbito II Proletariat. Perl, aby uniknąć aresztowania, emigruje. Najpierw do Berlina, gdzie spotkał Jędrzejowskiego i Stanisława Grabskiego. Przebywał w Zurychu, w jednym z jego listów z tego okresu jest też informacja, że przed 1 V 1892 był w Warszawie i dał do druku odezwę pierwszomajową. Relacjonował, że akurat w mieście miały miejsce aresztowania działaczy socjalistycznych. W sierpniu zaś został aresztowany przez pruską policję i wydalony z tego kraju, przez współpracę z berlińską Gazetą Robotniczą. W listopadzie 1892 Res był w Paryżu i aktywnie uczestniczył w zjeździe polskich socjalistów (17-23 XI 1892), na który przybyło osiemnaście osób. Zjazd rozpoczął się w mieszkaniu Jędrzejowskich na przedmieściu Paryża Montrouge, a potem w centrum, obradom przewodniczył Bolesław Limanowski. Perl opowiadał się na zjeździe m.in. za niepodległością Polski. Miał duży wpływ na postanowienia zjazdu.
Za najbliższe zadanie polskich socjalistów uznano odbudowę niepodległej Pl jako demokratycznej republiki. Odrzucono koncepcje konstytucji i autonomii Królestwa, za którymi optował Abramowski. Szkic programu PPS Stanisława Mendelsona trzeba uznać za zgodny z jego poglądami.
Perl był współautorem statutu PPS. Zjazd wybrał go do Centralizacji (Zarządu) Związku Zagranicznego Socjalistów Polskich (ZZSP).
Również Reznikowska była zmuszona do emigracji, działała właśnie w ZZSP i wśród rosyjskich socjalistów-rewolucjonistów. Według Kazimierza Pużaka była w tym okresie pełna energii, choć przymierała głodem; podczas całego pobytu za granicą pracowała fizycznie. Oddawała się całkowicie robocie rewolucyjnej.
7 I 1893 policja francuska aresztowała Perla wraz z grupą 26 głównych działaczy ZZSP, zostali osadzeni w twierdzy w Mazas. Doszło do tego wskutek interwencji ambasady rosyjskiej u francuskiego Ministra Spraw Wewnętrznych. Wszystkich wydalono do Anglii (mieli możliwość wybrania kraju). Szef agentury paryskiej rosyjskiego Departamentu Policji pisał do swych władz dzięki [...] represjom cała grupa Mendelsonowska poniosła doszczętną klęskę i wątpliwe, czy Jędrzejowski, Wojciechowski, Perl i Abramowski zdecydują się wrócić do Rosji wobec tego, że zostali sfotografowani w prefekturze.
W Londynie byli śledzeni przez rosyjskiego szpiega.

CDN.